Izmaksat kokciku, nu ne. Reiz es tadu kljudu izdariju, piegaju pie tantuka ar glazi kokcika, mol pardon madam, ludzu jums kokteili, a si ka pielec kajas, es ko mol mauka, un na man labo huku pa zokli. es protams izvairijos gan no pirma sitiena, gan nakosajiem trim, un uztaisot salto uz aizmuguri parlecu galdinam, kas atradas man aiz muguras, bet tantuks izradijas nasks, un neskatoties, ka vinai kurpes uz spiljkam, uzleca uz ta pasa galda, un izdarot kruto virtusku, iemauca man pa dullo, es nokritu, si palecas vel reiz, un ar saviem seksigajiem, smalkajiem, un diezgan paspicajiem celjiem, ieurbas man krusu kurvi, un tad saka sist pa seju. Es sakeru vinas rokas, un ka cjuskis izspruku no vinas kaju ieskavieniem, pielecu kajas, ari vina, es izdaru vinai, fojno smalko padsecku, un saku mukt, si izrava, no blakus galdinja sedosa onkas rokelem nazi, ar ko sis strugaja savu karbonadi, meta man ar to un trapija, kreisas kajas ciska, un tad sekoja man, es metu ar kreslu, si uzlika bloku, un kresls saskida drumstalas. Kaut ari jutu neciesamas sapes kaja, es centos begt, bet likas, ka gals ir tuvu. Labi ka apsardzes onkas, sapratusi manu kljumi, nesas man paliga, un uz kadu mirkli aizturot so skaisto terminatoru, deva man iespeju, aizkrumkulet lidz izejai, un ierausties(izmetot no taksa citu nelaimigo), pamest so drausmigo vietu. No ta laika, es tantukiem, kokcikus neuzsaucu.
0
0